فیلم آموزش تست خازن

هنگامی که یک خازن در یک مدار فعال قرار می‌گیرد (مداری با جریان فعال)، بار شروع به جمع شدن در خازن می‌کند (در یکی از صفحه‌های آن) و هنگامی که صفحه خازن دیگر نمی‌تواند شارژ بیشتری را بپذیرد، این بدان معنی است خازن کاملاً شارژ شده است(فیلم آموزش تست خازن).

حال، اگر مدار این شارژ را بخواهد (مثلاً مانند یک خازن بای پس)، خازن بار را دوباره به مدار رها می‌کند و تا زمانی که شارژ کاملاً آزاد شود یا مدار از درخواست متوقف شود، ادامه می‌یابد. این عمل به عنوان شارژ و تخلیه خازن نامیده می‌شود.اساساً می‌توان خازن‌ها را به خازن‌های الکترولیتی و غیر الکترولیتی طبقه‌بندی کرد. مانند همه اجزای الکتریکی و الکترونیکی، یک خازن نیز به سنبله حساس است و چنین نوسانات ولتاژ می‌تواند به طور دائمی به خازن‌ها آسیب برساند.

خازن الکترولیتی اغلب به دلیل تخلیه جریان بیشتر در مدت زمان کوتاهی خراب می‌شود یا به دلیل خشک شدن با گذشت زمان نمی‌تواند شارژ را نگه دارد. از طرف دیگر خازن‌های غیر الکترولیتی به دلیل نشتی خراب می‌شوند.روش‌های مختلفی وجود دارد که آزمایش می‌کند خازن به درستی کار می‌کند یا خیر. اجازه دهید برخی از روش‌های تست خازن را مشاهده کنیم.

تست خازن با اسیلوسکوپ

به کمک یک اسیلوسکوپ و یک سیگنال ژنراتور که بتواند یک موج مربعی را با فرکانس قابل تنظیم تولید کند، میتوان ظرفیت یک خازن را به صورت دقیق اندازه گیری و بررسی نمود. در این روش ابتدا نیاز به تولید یک سیگنال ولتاژ با دامنه 0 تا 5 ولت و یک فرکانس مشخص دارم . مقاومت و خازن را به صورت سری به منبع متصل میکنیم و طبق فرمول باید در ثانیه R*C، خازن به مقدار 63.2% از ظرفیت خود شارژ شود.

طبق محاسبات یک خازن باید در زمان 5*RC  به صورت کامل شارژ شود. این زمان در واقع زمان شارژ کامل خازن است و با نصف کردن و سپس معکوس نمودن عدد بدست آمده فرکانس منبع را بدست آورد. با بستن مدار و گرفتن تصویر خروجی بر روی اسیلوسکوپ میتوان عدد به دست آمده از نمودار اسیلوسکوپ را با عدد بدست آمده از محاسبات با یکدیگر مقایسه کرد و از سالم بودن خازن در عمل اطمینان حاصل کرد.

تست خازن الکترولیتی با مولتی متر

در روش اول تست خازن های الکترولیتی به کمک مولتی متر و با استفاده از اندازه گیری مقاومتی صورت می گیرد. برای اینکار ابتدا خازن را تخلیه کنید و سپس رنج اندازه گیری مقاومت در مولتی متر را بر روی بیشترین مقدار قرار دهید. در خازن های الکترولیتی قطب های خازن حتما باید به پراب درست متصل شود. در خازن های الکترولیتی سر منفی با یک نوار سفید رنگ مشخص شده است که باید آن را به پراب متصل شده به درگاه COM مولتی متر متصل کرد.

با اتصال سر پروب خواهید دید که مقاومت شروع به افزایش خواهد کرد. این افزایش متناسب با ظرفیت خازن است به صورتی که اگر ظرفیت خازن بالا باشد افزایش میزان مقاومت به کندی صورت خواهد گرفت. در نهایت امر اگر خازن سالم باشد و نشتی نداشته باشد عدد مقدار مقاومت O.L (بی نهایت) خواهد بود. در دوره تعمیرات برد می توانید با نحوه ی کار با مولتی متر و تست قطعات روی مدار به طور کامل آشنا خواهید شد.

تست خازن با مقاومت سنج مولتی متر

در روش دوم ( روش سریع و کم دقت ) ابتدا سلکتور را بر روی تست پیوستگی ( تست دیود یا تست بیزر) قرار داده و دو سر پراب را به دو پایه خازن متصل میکنیم. اگر خازن خراب باشد و یا نشتی داشته باشد، بیزر مولتی متر به صدا در می آید.

تست خازن با تست پیوستگی مولتی متر

در روش سوم یک مقاومت به عنوان مقاومت تخلیه با خازن به صورت موازی بسته می شود و پس از شارژ خازن ، نحوه تخلیه خازن به کمک مولتی متر بررسی می گردد. برای اینکار حتما باید مقاومتی مناسب با توان بالا در نظر گرفته شود.

روش چهارم که با استفاده از ثابت زمانی RC است. در این روش خازن را به کمک یک باتری شارژ میکنیم و زمان شارژ خازن را اندازه گیری میکنیم. این روش برای تشخیص وضعیت کارکرد خازن مورد استفاده قرار می گیرد. در قسمت تست خازن با اسیلوسکوپ این روش به صورت کامل توضیح داده شده است. نکته ی بسیار مهم اینست که کلیه روش های فوق را میتوان در خازن های غیر قطبی مانند خازن های عدسی ، سرامیکی و … بر حسب شرایط استفاده کرد.

چرا خازن ها باید تست ولتاژ شوند؟

آزمایش مقاومت ولتاژ به آزمایش توانایی تحمل ولتاژ در برابر دستگاه های مختلف الکترونیکی است. فرآیند اعمال ولتاژ بالا به یک ماده عایق بدون آسیب رساندن به عملکرد ماده عایق ، یک آزمایش ولتاژ مقاومت محسوب می‌شود. به طور گسترده ، هدف اصلی از توانایی تحمل ولتاژ ، درواقع تحمل ماده عایق در برابر ولتاژ کاری و ولتاژ بیش از حد است و سپس بررسی عملکرد عایق تجهیزات مطابق با استاندارد ایمنی است.

علائم نشتی دار بودن خازن‌ها چیست؟

معمولا اگر دستگاه برای مدتی روشن باشد ” خازن داغ می‌شود ” یا باد می‌کند ” یا پلاستیک قسمت پائین خازن حالت نرمی خود را از دست داده و خشک شده است.واحد ظرفیت در SI  فاراد است که با F  نشان داده می‌شود و آن ظرفیت خازنی است که هرگاه اختلاف پتانسیل بین صفحات آن یک ولت باشد، بار ذخیره شده روی هر یک از صفحات یک کولن شود.